Οι φυσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τα φάρμακα (οινόπνευμα, νικοτίνη, ναρκωτικά, τονωτικά, antihypertensives, antihistamines, και μερικά psychotherapeutic ναρκωτικά) τραυματισμοί έναντι της πλάτης, προβλήματα με έναν διευρυμένο προστατικό αδένα, προβλήματα με τον ανεφοδιασμό αίματος, ζημία νεύρων (όπως στους τραυματισμούς νωτιαίου μυελού) ή ασθένεια (διαβητική νευροπάθεια, πολλαπλάσια σκλήρυνση, όγκοι, και, σπάνια, τριτογενής σύφιλη) αποτυχία των διάφορων συστημάτων οργάνων (όπως η καρδιά και οι πνεύμονες) ενδοκρινείς αναταραχές (προβλήματα θυροειδή, βλεννογόνων, ή επινεφρίδιων αδένων) ορμονικές ανεπάρκειες (χαμηλά τεστοστερόνη, οιστρογόνο, ή ανδρόγυνα) και μερικές ατέλειες γέννησης. Οι σεξουαλικές αναταραχές δυσλειτουργίας είναι γενικά ταξινομημένες σε τέσσερις κατηγορίες: σεξουαλικές αναταραχές επιθυμίας, σεξουαλικές αναταραχές διέγερσης, αναταραχές οργασμού, και σεξουαλικές αναταραχές πόνου. Προκειμένου να αυξηθεί το μέγεθος μιας ανέγερσης, πρέπει να υπάρξει μια αύξηση στη ροή αίματος και, συγχρόνως, το αίμα πρέπει να αποτραπεί από την αναχώρηση του πέους. Επειδή οι ανεγέρσεις προκαλούνται από τη συγκέντρωση του αίματος στον άξονα του πέους, η φτωχή ροή αίματος στο πέος μπορεί να οδηγήσει στα προβλήματα με τις ανεγέρσεις. Η ζημία στα σκάφη αίματος μπορεί να προκληθεί με τη σκλήρυνση των αρτηριών (atherosclerosis) ή από το τραύμα. Η αγγειακή ασθένεια θεωρείται η πιό κοινή ιατρική αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας. Ένα άτομο με τη στυτική δυσλειτουργία έχει είτε ένα πρόβλημα που παίρνει μια ανέγερση είτε τη δυσκολία που διατηρεί μιας. Αυτό παρεμποδίζει συνήθως τη σεξουαλική δραστηριότητα με την παρεμπόδιση της διείσδυσης κατά τη διάρκεια της επαφής.
διαβάστε το άρθρο
|